Waalse regering overtreedt eigen regels rond sanitaire voorzieningen langs snelwegen
Als het gaat om sanitaire voorzieningen langs snelwegen, overtreedt de Waalse regering al tien jaar lang haar eigen regels. Een vijftigtal stops zonder concessie bieden immers helemaal geen voorzieningen.
107 rustplaatsen tellen de Waalse snelwegen, ingedeeld in vier categorieën volgens de diensten die ze aanbieden; dat bleek uit een schriftelijke vraag van Waals parlementslid Valérie De Bue (MR) aan minister van Infrastructuur François Desquesnes (Les Engagés). Van alle rustgebieden die door Sofico (Société wallonne de financement complémentaire des infrastructures) worden beheerd, zijn er 33 toegekend aan bedrijven die een maximaal dienstenaanbod hebben. Dan gaat het om tankstations, restaurants, winkels en sanitaire voorzieningen voor mannen en vrouwen.
Van de 74 gebieden waar geen concessie op rust hebben er zestig geen sanitaire voorzieningen, en is er bij vijftien daarvan zelfs geen basisinfrastructuur zoals picknickplaatsen. En dat, zo legde het parlementslid dat tevens ook voormalige minister is, uit, is tegen de regels die de Waalse regering zelf iets meer dan tien jaar geleden heeft vastgelegd.
Gebrek aan netheid
De Bue verwees in haar schrijven naar “het decreet van de Waalse regering van 2013, dat de aanwezigheid van sanitaire voorzieningen voor mannen en vrouwen op alle verzorgingsplaatsen langs autosnelwegen verplicht stelt”. Met de invoering van een kilometerheffing voor vrachtwagens enkele jaren geleden heeft Sofico, dat voor 75% gefinancierd wordt door deze heffing (320 miljoen in 2023), het echter niet opportuun geacht om zonder concessies nieuwe voorzieningen te bouwen op deze plaatsen. De fractieleider van de MR was dan ook verbaasd dat wegvervoerders die de kilometerheffing betalen geen recht hebben op een kwalitatief betere infrastructuur. Ze maakte zich ook kwaad over het gebrek aan netheid op de plekken waar wel sanitaire voorzieningen zijn.
In een reactie stelde minister Desquesnes dat er de afgelopen jaren inspanningen geleverd zijn geleverd op dit vlak. Hij legde uit dat “van de 74 niet-concessiegebieden er dertien zijn uitgerust met vaste toiletten. “De jaarlijkse onderhoudskosten – toiletpapier toevoegen, de tank vullen met ontsmettingsmiddel, enz. – en de dagelijkse schoonmaak van een vast toiletgebouw in een niet-vergunde zone, met een minimum van Ă©Ă©n bezoek per dag, bedragen +/- 35.000 euro exclusief btw”, rekende hij voor. Van die dertien locaties zijn er zelfs twee uitgerust met zelfreinigende toiletten, met een jaarlijks onderhoudsbudget van 26.000 euro exclusief btw. Hij betreurde echter de “onbeschaafde” bezoeken die de schoonmaakinspanningen tenietdoen.
“Twintig minuten rijden”
Desquesnes legde ook uit dat “er drie soorten toiletten zijn geïnstalleerd: vaste toiletten, permanente mobiele toiletten en tijdelijke mobiele toiletten”. La Libre Belgique checkte de lijst met voorzieningen per rustplaats die de minister in zijn antwoord aan het parlementslid gaf, en concludeerde dat er vandaag 21 niet-geconcessioneerde locaties permanent zijn uitgerust met toiletten. Met de 33 concessieplaatsen daarbij opgeteld, zijn er totaal 54 plaatsen waar permanente sanitaire voorzieningen te vinden zijn. Aanvullend werden van 15 april tot 15 oktober tijdelijke mobiele toiletten geïnstalleerd op twaalf bijkomende locaties, wat het totale aantal uitgeruste locaties op 66 brengt. Dat laat nog steeds 53 locaties niet permanent zijn uitgerust, waardoor het decreet van 2013 niet wordt nageleefd.
Wat de toekomst betreft, wees de minister erop dat “Sofico momenteel niet overweegt om alle verzorgingsplaatsen uit te rusten met toiletten, aangezien de kosten vrij hoog zijn en de huidige gemiddelde afstand tussen twee met toiletten uitgeruste plaatsen slechts 36 km bedraagt op het autosnelwegennet.Dit komt overeen met een reistijd van ongeveer 20 minuten.”
Lees ook:
